امام و گروهک نهضت آزادی
یکی از مواردی که سالها پیش از سوی خواهران اشراقی بیان شد و چندان هم مورد توجه رسانه های عمومی قرار نگرفت، مسئله همراهی آنها با فتنه گران در ایام انتخابات سال 88 بود. زهرا اشراقی در آن زمان مانند امروز از شبکه های اجتماعی برای بیان مواضعش استفاده می کرد و بیان کرده بود: «اگر موسوی و کروبی و حامیان آنها ضد انقلاب هستند، پس امام هم… » او البته ادامه جمله خود را تکمیل نکرده بود اما تکمیل پروژه های آمریکایی سران فتنه در ایران و آشکار شدن رابطه آنها و حامیانشان با گروه هایی چون منافقین نشان داد او یا فتنه را نمی شناخته و یا امام (ره) را.
با این حال این پایان ماجرا نبود و در دی ماه سال 89 او بار دیگر وارد میدان شد تا حمایت خود از ابراهیم یزدی دبیر کل نهضت آزادی را نشان دهد و وانمود سازد بیت امام (ره) از حامیان نهضت آزادی است. در حالیکه این مسئله نیز در تضاد آشکار با نظرات امام قرار داشت چرا که امام شخصا در سال 1367 در پاسخ نامه سید علی اکبر محتشمی پور که در آن زمان وزیر کشور بود، رسما عدم رسمیت نهضت آزادی را برای همیشه اعلام کردند.
امام خط نهضت آزادی را حتی از منافقین نیز بدتر می دانستند و در این نامه به آن اشاره کرده بودند. با این حال نعیمه و زهرا اشراقی ترجیح دادند به جای آنکه امام راحل را پدر معنوی خود بدانند، بارها اعلام کنند که ابرهیم یزدی «پدر معنوی» آنها است!
